Zdjęcie: Wikipedia

Saeima tymczasowo zmieni siedzibę

25-09-2022 12:00

Ściany budynku łotewskiej Saeimy są popękane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. W wielu miejscach pęknięcia zostały doraźnie naprawione, jednak nadal kilka pomieszczeń i korytarzy jest niedostępnych ze względu na możliwość wypadku - odnotowywano m.in. odpadanie fragmentów marmurowych schodów.

Po długich poszukiwaniach udało się znaleźć budynek, w którym tymczasowo będzie mieścił się łotewski Parlament. Jest to dawny budynek Państwowej Służby Skarbowej (VID), obok Saeimy przy ulicy Smilšu. Ten budynek z kolei wymaga dostosowania do wymagań parlamentu. Chodzi przede wszystkim o przebudowę sali plenarnej, która będzie mogła pomieścić 100 posłów.

Przeprowadzka do tymczasowej siedziby mogłaby nastąpić w ciągu najbliższych dwóch lat. Przystosowanie dawnego budynku VID do potrzeb Parlamentu mogłoby kosztować około 7 mln euro, natomiast remont obecnego budynku Parlamentu - około 34 mln euro. Rekonstrukcja budynku Saeimy będzie największą od czasu odzyskania niepodległości, W tym celu powołano radę doradczą, której przewodniczy Māra Lāce, szefowa Narodowego Muzeum Sztuki, która ma zapewnić jak najlepsze przeprowadzenie renowacji i remontu budynku.

Budynek Saeimy w Rydze znany również jako Dom Rycerzy Inflanckich powstał częściowo na bazie mieszczącego się w tym miejscu od 1755 roku domu rycerzy inflanckich. W 1862 roku podjęto decyzję o budowie nowego domu na potrzeby bractwa, która trwała w latach 1863–1867. Po oddaniu do użytku w budynku odbywały się obrady Rady Regionalnej (Landtagu) guberni inflanckiej.

Po I wojnie światowej i uzyskaniu przez Łotwę niepodległości obiekt stał się siedzibą łotewskiego parlamentu. 17 października 1921 r. gmach spłonął. Został odrestaurowany według projektu architekta Eižensa Laubego. Posiedzenie Zgromadzenia Konstytucyjnego, które spisało Konstytucję Łotwy, odbyło się w odrestaurowanym budynku 3 listopada 1922 roku. Budynek służył jako siedziba Saeimy aż do zamachu stanu , przeprowadzonego przez Kārlisa Ulmanisa w 1934 roku. 

W czasie II wojny światowej , po zajęciu Łotwy , w budynku tym mieściła się Rada Najwyższa Łotewskiej SRR, a po ataku Niemiec na ZSRR, kwatera główna SS i policji na terytoria wschodnie. Łotwa pozostała po wojnie pod okupacją sowiecką, a budynek przez prawie pół wieku służył jako siedziba Rady Najwyższej ŁSRR. Od czasu odzyskania przez Łotwę niepodległości budynek stał się ponownie siedzibą łotewskiego Sejmu