Prawosławie w Estonii: między autonomią a bezpieczeństwem narodowym

Odzyskanie niepodległości przez Estonię przyniosło podział miejscowego prawosławia na Cerkiew podległą Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu i Cerkiew zależną od Patriarchatu Moskiewskiego. Agresja Rosji na Ukrainę w 2022 r. zaostrzyła stosunek Estonii do Estońskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego, co przełożyło się na decyzje administracyjne, takie jak wydalenie metropolity Eugeniusza, i próby związane z wymuszeniem zerwania kontaktów z Patriarchatem Moskiewskim. W odpowiedzi na nowe regulacje prawne, mające na celu ograniczenie wpływów Cerkwi rosyjskiej, doszło do zmian w strukturze cerkiewnej. Jednak spory dotyczące przyszłego statusu Cerkwi i relacji z innymi jurysdykcjami prawosławnymi wciąż trwają. Sytuacja pozostaje dynamiczna, wpływając na bezpieczeństwo państwa.

Tło historyczne wydarzeń. Misjonarze prawosławni trafiali na obszary dzisiejszej Estonii już w okresie średniowiecza. Jednak osadnictwo niemieckie i silna pozycja lokalnej szlachty (Ritterschaft) przyniosły dominację Kościoła ewangelickiego w Inflantach, co zostało zabezpieczone m.in. przez przywileje polskich monarchów.

Komentarz dr. hab. Aleksandry Kuczyńskiej-Zonik i dr. Andrzeja Szabaciuka (IEŚ) - link do całości w źródle