geopolityka • gospodarka • społeczeństwo • kultura • historia • Białoruś • Estonia • Litwa • Łotwa • Mołdawia • Obwód Królewiecki • Ukraina • Trójmorze • Trójkąt Lubelski
Zdjęcie: Pixabay
17-02-2025 10:45
Rosyjskie służby wywiadowcze nieustannie doskonalą swoje zdolności w zakresie organizowania aktów sabotażu na terenie Europy. To część długoterminowej strategii Kremla, której celem jest przygotowanie się do ewentualnej konfrontacji militarnej z NATO - takie wnioski wynikają z raportu Biura Ochrony Konstytucji (Satversmes aizsardzības birojs - SAB) za 2024 rok wskazują, że od momentu pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę europejskie państwa mierzą się z rosnącym zagrożeniem wynikającym z działań sabotażowych, dywersji i fizycznych ataków na cele zlokalizowane na ich terytorium.
Przypomnijmy, że SAB jest jedną z trzech łotewskich instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe, zajmującą się wywiadem, kontrwywiadem oraz ochroną informacji niejawnych, a także ich wymianą z organizacjami międzynarodowymi. Tajna część raportu SAB zostanie przedłożona do analizy przez rząd i Komisję Bezpieczeństwa Narodowego parlamentu, co pozwoli określić priorytety działania na 2025 rok.
W 2024 roku tendencja do występowania sabotaży znacząco się nasiliła, obejmując coraz większą liczbę państw europejskich. Nowa strategia Rosji dowodzi, że Kreml znajduje się już w stanie otwartej konfrontacji z Zachodem. SAB podkreśla, że obecnym celem rosyjskich służb jest rozwój zdolności do przeprowadzania aktów sabotażu na terenie Europy, co stanowi element przygotowań do potencjalnej wojny z NATO.
Obecnie prawdopodobieństwo bezpośredniej konfrontacji militarnej Rosji z NATO w 2025 roku oceniane jest jako niskie, głównie z uwagi na fakt, że rosyjskie siły zbrojne koncentrują swoje zasoby na froncie ukraińskim. Jednak jeśli konflikt w Ukrainie zostałby zamrożony, a rosyjska armia przestałaby ponosić znaczące straty, w ciągu najbliższych pięciu lat Kreml mógłby rozpocząć realizację planów zwiększenia sił wojskowych w rejonie północno-wschodniej flanki NATO, obejmującej również państwa bałtyckie.
Taki rozwój wydarzeń oznaczałby znaczący wzrost zagrożenia militarnego dla Sojuszu. W obliczu tych wyzwań Egils Zviedris, dyrektor SAB, podkreśla kluczowe znaczenie stabilności wewnętrznej i odporności państwa na zagrożenia zewnętrzne. Zaznacza, że konieczne jest strategiczne i długoterminowe myślenie przy podejmowaniu decyzji dotyczących bezpieczeństwa, ponieważ to właśnie siła i determinacja państw stanowią najlepszą ochronę przed agresją zewnętrzną.