geopolityka • gospodarka • społeczeństwo • kultura • historia • Białoruś • Estonia • Litwa • Łotwa • Mołdawia • Obwód Królewiecki • Ukraina • Trójmorze • Trójkąt Lubelski
Zdjęcie: Arts Zvirbulis LTV
16-09-2025 08:44
Na wschodniej granicy Estonii z Rosją rozpoczęto największe od lat prace związane z budową systemu obronnego. Projekt, który ma zostać ukończony do końca 2027 roku, obejmuje stworzenie sieci przeszkód inżynieryjnych i punktów umocnionych, mających na celu spowolnienie ewentualnego ataku przeciwnika. Szczególną uwagę poświęcono odcinkowi południowo-wschodniemu, gdzie naturalne bariery są znacznie słabsze niż na północy, chronionej przez rzekę Narwę i jezioro Pejpus.
Właśnie tam powstaje około czterdziestokilometrowy rów przeciwpancerny, który ma stać się jednym z kluczowych elementów systemu. W miejscach o podmokłym podłożu, gdzie ciężki sprzęt i tak nie mógłby się poruszać, budowa nie będzie konieczna, natomiast na pozostałych odcinkach planowane jest dodatkowe wzmocnienie przeszkodami takimi jak „zęby smoka” i zasieki. Według pułkownika Ainara Afanasjeva, do końca projektu ma powstać nie tylko cała sieć rowów, lecz także blisko sześćset bunkrów, z których część zostanie wkopana w ziemię, a część ulokowana w pobliżu przyszłych stanowisk, by w razie potrzeby można je było szybko zmontować.
Cały system obronny, określany mianem Bałtyckiej Linii Obronnej, ma obejmować około stu kilometrów wzdłuż granicy i rozciągać się w głąb kraju na szerokość czterdziestu kilometrów. Jego konstrukcja ma charakter modułowy – z centralnymi punktami oporu i przygotowanymi obszarami logistycznymi. Już w tym roku przewidziano budowę dwóch większych punktów, jednego w północno-wschodniej części kraju, a drugiego na południowym wschodzie, które będą składać się z kilkunastu umocnionych bunkrów.
Równocześnie tworzona jest infrastruktura zaplecza. Jak tłumaczy przedstawiciel estońskiej agencji ds. zamówień obronnych Armin Siilivask, materiały do budowy przeszkód są obecnie rozmieszczane w specjalnych strefach składowania, tak aby w chwili zagrożenia znajdowały się jak najbliżej punktów oporu i mogły być wykorzystane bez zbędnej zwłoki. Dzięki temu system ma zapewnić szybkie reagowanie i zwiększyć elastyczność obrony w sytuacji kryzysowej.
