Zdjęcie: Pixabay
07-07-2024 10:00
W lipcu 1944 r. Wileński i Nowogródzki Okręgi Armii Krajowej wydały Niemcom bitwę o Wilno. Poza militarnym celem operacji, której głównym założeniem było opanowanie miasta, strona polska wykonując działania objęte kryptonimem „Ostra Brama” posiadała cel polityczny, który był obliczony na uniemożliwienie Sowietom oderwania od Polski północno-wschodnich kresów II Rzeczypospolitej.
Oficerowie AK forsujący wykonanie szturmu na Wilno, zakładali, że opanowanie miasta przed nadejściem oddziałów Armii Czerwonej postawi ich w roli gospodarza i prawowitego zarządcy zdobytego przez własne siły terenu. Na obu płaszczyznach — politycznej i militarnej — operacja „Ostra Brama” zakończyła się niepowodzeniem. Przyczyny politycznego fiaska akcji pozostawały poza wpływem dowództwa wileńsko-nowogródzkiej AK — tu decydowała „wielka polityka” — na którą wileńscy i nowogródzcy oficerowie nie oddziaływali. Mieli oni jednak wpływ na zaplanowanie, przygotowanie i przeprowadzenie operacji „Ostra Brama”. Zastanówmy się, co spowodowało, że powstanie wileńskie, w warstwie militarnej, zakończyło się niepowodzeniem.
Artykuł Michała Ostapiuka (Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku) - link do całości w źródle