Zdjęcie: Pixabay
11-04-2023 15:00
Raport analizuje ewolucję polityki UE wobec Ukrainy, przy czym główne punkty zwrotne miały miejsce w 2004, 2014 i w lutym 2022 roku, kiedy to rozpoczęła się zakrojona na szeroką skalę inwazja Rosji na Ukrainę. Dominującym czynnikiem ograniczającym w przypadku Ukrainy była wielobiegunowa (a raczej dwubiegunowa) rywalizacja między UE a Rosją o europejski porządek polityczny, gospodarczy i bezpieczeństwa, która stopniowo wzmacniała się od 2004 roku.
Do 2022 roku główna taktyka łagodząca UE w odpowiedzi na tę rywalizację polegała właściwie na jej negacji, ale w 2022 roku takie podejście stało się nie do utrzymania i UE weszła do rywalizacji jako wschodzący aktor geopolityczny, aktywnie starający się kształtować przyszłość europejskiego porządku rzuconego w kryzys przez wojnę na Ukrainie. Stosunki UE z Ukrainą komplikowała również regionalna fragmentacja w przestrzeni postsowieckiej i wewnątrz Ukrainy, ale ten czynnik został przyćmiony przez rywalizację geopolityczną. Kontestacja wewnątrz UE była ważnym czynnikiem ograniczającym w latach 2004-2014, ale po 2014 roku, a zwłaszcza po 2022 roku UE osiągnęła bezprecedensową jedność w obliczu najpoważniejszego konfliktu geopolitycznego w Europie po II wojnie światowej.
Raport szerokiego zespołu ekspertów (m.in. Kristi Raik, Steven Blockmans i Anna Osypczuk) dla włoskiego think-tanku IAI (Istituto Affari Internazionali) - link do całości w źródle