geopolityka • gospodarka • społeczeństwo • kultura • historia • Białoruś • Estonia • Litwa • Łotwa • Mołdawia • Obwód Królewiecki • Ukraina • Trójmorze • Trójkąt Lubelski
Zdjęcie: Dowództwo Operacyjne USZ
24-04-2024 15:00
Przez ponad dwa lata zachodni obserwatorzy stworzyli pozornie nieskończoną liczbę artykułów i raportów próbujących wyciągnąć kluczowe wnioski z wojny na Ukrainie i przewidzieć ich implikacje dla przyszłości działań wojennych. Poza oczywistym, ale zbyt często ignorowanym faktem, że wojna ta jest pojedynczym i bardzo wyjątkowym przypadkiem, wyciągnięcie znaczących wniosków zostało dodatkowo skomplikowane przez fakt, że większość tych badań cierpi na tendencyjność potwierdzającą ze względu na niezdolność ich autorów do porzucenia zachodnich, Clausewitzowskich soczewek analitycznych i ich wyraźne pragnienie utrzymania takiego teoretycznego paradygmatu przy życiu i udowodnienia jego uniwersalnego znaczenia.
W rezultacie ważne i przydatne obserwacje zostały albo zignorowane, albo zinterpretowane w całkowicie błędny sposób, generując fałszywe zrozumienie wojny i prowadząc do bezsensownych zmian w strategiach obronnych wielu krajów europejskich, doktrynach wojskowych, strukturach dowodzenia i sił zbrojnych, systemach szkoleniowych i edukacyjnych oraz zakupach sprzętu. Podczas gdy wiele krajów europejskich zareagowało na inwazję Rosji, szybko zwiększając swoje budżety obronne i przyspieszając zakup nowego sprzętu, w dużej mierze zastosowały one te zwiększone zasoby w celu znalezienia niewłaściwych rozwiązań dla stojącego przed nimi wyzwania w zakresie bezpieczeństwa.
Artykuł Sandora Fabiana, autora książki "Irregular Warfare: The Future Military Strategy for Small States" i byłego podpułkownika węgierskich sił specjalnych z dwudziestoletnim doświadczeniem wojskowym - link do całości w źródle