Jak członkostwo w NATO wpływa na obronę cywilną? Perspektywy z Norwegii i Danii

Szwecja i Finlandia złożyły wniosek o członkostwo w NATO  jednocześnie wiosną 2022 roku.  W perspektywie długoterminowej stwarza to możliwość poznania nieznanego dotąd strategicznego znaczenia szwedzkiej obrony cywilnej.  Niniejsza analiza omawia długoterminową perspektywę na związek między polityką bezpieczeństwa a warunkami obrony cywilnej.

Polityka bezpieczeństwa w ciągu ostatnich dwustu lat była zdominowana przez dążenie do neutralności i niezaangażowania, ale Szwecja definitywnie porzuca to podejście wraz z przystąpieniem do NATO. Zwrot na rzecz członkostwa w NATO będzie miał poważne konsekwencje dla strategicznego planowania wojskowego Szwecji oraz dla współpracy w zakresie wsparcia państw-gospodarzy. Ale jak wpłynie to na obrony cywilnej i czego możemy nauczyć się w tym względzie od naszych sąsiadów?

Inwestycje Szwecji w obronę cywilną w XX wieku pełniły ważną funkcję strategiczną w odniesieniu do celów polityki bezpieczeństwa. Celem obrony cywilnej było wzmocnienie i wspieranie szwedzkiej linii polityki bezpieczeństwa poprzez przyczynianie się do całkowitego odstraszania. Dla cywilnej części obrony, odstraszanie było utrzymywane poprzez budowanie i romowanie odporności cywilnej (motståndskraft), która to koncepcja wciąż pojawia się w dokumentach strategicznych.

Analiza szwedzkiego think-tanku FOI - link do całości (pdf) w źródle